از ابتدای انتشار بلاگ میل‌چی، این خبرنامه را هم در برنامهٔ کاری داشتم.
به طور میانگین، هر هفته ۳ یا ۴ یادداشت در بلاگ منتشر می‌کردم و خبرنامه، نگاهی داشت به این مقالات.
بالای خبرنامه آن را معرفی می‌کردیم و شماره می‌زدیم و تاریخ انتشار درج می‌شد. مثل یک شماره از مجله به آن نگاه می‌کردیم.
در یادداشت‌های روزانه‌ام، در مورد انتشار این خبرنامه و حس و حالی که موقع آماده‌سازی و ارسال آنها داشتم، چیزهایی نوشته‌ام. به نظرم بد نیست تجربه‌نگاری انتشار آن را در «روزنام» یا در «سایت شخصی» یک بار درج کنم.
آرشیو ۴۳ خبرنامه را در جیمیل در یک تگ جداگانه دارم. فقط تصاویر خبرنامه‌ها با توجه به اینکه از روی بلاگ فراخوانی می‌شد، لود نمیشه؛ که حیف شد! روی طراحی ظاهرا خبرنامه‌ها خیلی وقت و انرژی می‌گذاشتم و برخی از آنها طراحی زیبا و یک‌دستی داشتند. مثلا قالبی که برای آبان ۱۳۹۸ و خاموشی‌های اینترنت آن زمان بود، جالب و متفاوت شده. کلا هم در قالب و هم در ریزه‌کاری‌های دیگه، حواسم بود که نکاتی را اضافه کنم.
این فراز را نوشتم که به خودم یادآوری کنم انتشار خبرنامهٔ روزنام می‌تواند به یکی از جذاب‌ترین بخش‌های کاری رسانه‌ای من تبدیل شود.
اتفاقات هیجان‌انگیزی در پس انتشار این خبرنامه انتظارم را می‌کشند.
نکتهٔ دیگر این است که دنیای خبرنامه‌ها برای من دنیای بسیار جذابی است. به حدی که بعد از دورهٔ انتشار خبرنامه‌های میل‌چی، مدتی این انگیزهٔ جدی را داشتم که بلاگی با نام CoffeeMail.ir یا CoffeeMag.ir را راه‌اندازی کنم و در مورد خبرنامه‌های ایمیلی بنویسم.
در دو سه سال اخیر، تمرکزی زیادی روی دنیای خبرنامه‌ها و تحولات آنها داشته‌ام. این رصدگری و تمرکز، دو خروجی خوب می‌تواند داشته باشد:
۱. در مورد خبرنامه‌ها و کارکردهای رسانه‌ای آنها در روزنام می‌نویسم؛
۲. تجربیات و آموزه‌های انتشار خبرنامهٔ تراز را در «خبرنامهٔ ایمیلی هفتگی روزنام» اعمال می‌کنیم.
