روزنامه‌نگاری معاصر ایران به آتشی نیاز دارد تا هم از رخوت کنونی دربیاید، هم تلنگری به مخاطبش بزند و هم اینکه سازمانی نو دراندازد. روزنامه‌نگاری در ایران معاصر، نقش چشم‌گیری ندارد. سردبیری در مناسبات این روزهای رسانه جای کم‌رنگ‌تری پیدا کرده و همین که ملت روزنامه‌ها را نمی‌خرند و زیر بغل نمی‌زنند، اتفاق خوبی نیست. وقتی از روزنامه‌نگاری صحبت می‌کنیم، هم ژورنالیسم آفلاین کاغذی و هم ژورنالیسم آنلاین را فرادید داریم.
سلام. مطلب خوبی است.